Pirates Interview… v2

4) Αναφέρατε μας κάποιες από τις καλύτερες αεροσφαιριστικές στιγμές σας όλα αυτά τα χρόνια.

Χριστόφορος “STATHATOS X”: Με το Airsoft ασχολούμαι ουσιαστικά από τις αρχές του 2017 και σε γενικές γραμμές όλο αυτό το διάστημα έχω περάσει φανταστικές στιγμές. Όμως η καλύτερη από όλες είναι η στιγμή (δεν θα την ξεχάσω ποτέ) που μου ανακοίνωσαν ότι είμαι ευπρόσδεκτος στην ομάδα Αirsoft «ΠΕΙΡΑΤΕΣ». Αυτό ήταν! Έκτοτε έχω ζήσει με την ομάδα ανεπανάληπτες στιγμές γεμάτες γέλιο, χαρά, κατανόηση, σεβασμό, ανταποδοτικότητα, ταξίδια, σενάρια, ομαδικότητα, αξίες που δεν χωρούν συμβιβασμούς και δίνονται απλόχερα από όλα τα μέλη της ομάδας.

Βέβαια υπήρξαν και πολλές άλλες όμορφες στιγμές που ξεχώρισαν και θα τίς θυμάμαι με νοσταλγία, όπως η πρώτη συμμετοχή μου σε μεγάλο παιχνίδι στο πεδίο «Μεταλλεία» της Ελευσίνας, σε παιχνίδι του Βασ. Μονόλιθου, στο οποίο παραβρέθηκε σχεδόν όλη η ομάδα με μια ατμόσφαιρα γεμάτη ενέργεια και χαβαλέ. Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό, μιας και στο τέλος του παιχνιδιού μετά από κλήρωση απέκτησα ένα AEG. Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι το δεύτερο AEG που κληρώθηκε, το κέρδισε έτερο μέλος της ομάδας.

Μια ακόμη όμορφη στιγμή, είναι όταν παραβρέθηκα σε μεγάλο παιχνίδι (ΚΟΠΤΟΕΝ ΞΙΦΟΣ) το οποίο διοργάνωσε η AWC στην οροσειρά της Κυλλήνης. Τι να πω για αυτό, είχαμε γέλιο, αγωνία, ευτράπελα, πολύ περπάτημα μέσα στην φύση, και καμία δυσάρεστη στιγμή στο παιχνίδι… Τα είχε όλα, και όλα ήταν καλά.

Τελευταίες αλλά πολύ σημαντικές στιγμές, μου χάρισε το sequel του F2S με ατελείωτη αγωνία και γέλιο, όμορφα δομημένα σενάρια και άψογη διοργάνωση. Ανυπομονώ για το επόμενο.

Εις το επανιδείν, να είστε όλοι σας καλά!

Sebi: Εννοείται πως πρέπει να ξεκινήσω από το νούμερο 1, τη “Γένεση”: Πρώτο παιχνίδι, με ρούχα εργασίας, δανεικά γυαλιά από την ομάδα και δανεικό αδύναμο «χράπα-χρούπα». Να μην ξέρεις που να πηγαίνεις, να μην ξεχωρίζεις ποιος είναι δικός σου και ποιος όχι, αλλά παρ’ όλα αυτά διασκέδασα με την όλη φάση και πήρα ένα και μοναδικό kill με την καραμπίνα το οποίο θα θυμάμαι για πάντα.

2) “Bravo 6, going dark”: Τα καλοκαιρινά παιχνίδια λόγω ζέστης μεταφέρονταν από πρωινά σε βραδινά, μοναδική εμπειρία η απόλυτη ησυχία, ο τρόμος του παραμικρού ήχου, το φως του φεγγαριού αν ήσουν τυχερός, το ξαφνικό άναμμα των strobe και ο φόβος μην χάσεις επαφή ή ρίξεις σε δικό σου μέσα στην απόλυτη πίσσα.

3) “Stalker”: Πέρα από ένα τέλεια μελετημένο και εκτελεσμένο σενάριο, τρεις εμπειρίες πήρα από εκείνο το παιχνίδι όταν (δυστυχώς) ήρθε η ώρα να αποχωρήσω για Αθήνα. Την αίσθηση ότι βρισκόμουν όντως σε ένα από τα αγαπημένα μου βιντεοπαιχνίδια (STALKER/Tarkov), την ευχαρίστηση να έχω στο squad μου συμπαίκτες από την παλιά (Κένταυροι) και νέα (Pirates) ομάδα στην οποία τώρα ανήκω, και τέλος την ομαδική μας εισαγωγή στον ρόλο των scavs. Ληστέψαμε στα πρώτα δύο λεπτά του παιχνιδιού μια άλλη ομάδα χωρίς λόγο, πείθοντάς τους πώς είμαστε φιλικοί!

4) “Το διαφορετικό”: Όλοι ξέρουν τί είναι το Paintball. Πόσοι ξέρουν όμως τί είναι πραγματικά το Airsoft? Πέρα από την κλασσική εξήγηση “είναι σαν το Paintball αλλά με αληθοφανή όπλα και εξοπλισμό” όσοι παίζουν, ξέρουν πως είναι κάτι παραπάνω από αυτό, κάτι διαφορετικό και μας αρέσει να ανήκουμε σε κάτι πιο κλειστό. Είναι μια προσωπική εμπειρία την οποία «ράβεις» στα μέτρα σου. Πέρα από τα fps στα όπλα, τα αρβυλάκια και τα γυαλιά, υπάρχουν λίγοι έως καθόλου περιορισμοί στο τί θα φορέσεις και θα φορτωθείς. Ρούχα ρωσικά, αμερικανικά, μισθοφορικά , γκάνγκστερ, πολιτικά, φαντασίας κλπ. Ο καθένας όπως τον εκφράζει παίζει στα παιχνίδια που δεν έχουν συγκεκριμένο “dress code”, από τη στιγμή που σέβεται τον εαυτό του και τους συμπαίκτες του.

Γιώργος  “Vendetta”: Θα αναφερθώ σε δυο βασικές στιγμές που με σημάδεψαν, πιστεύω, την αγάπη μου στο άθλημα. Η πρώτη ήταν το παρθενικό μου παιχνίδι όπου αποφάσισα να πάω μόνος μου για να δω τί παίζει. Ήταν ένα απλό παιχνίδι στο ΝΑΤΟ, μια Κυριακή πρωί, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, όπου ένιωσα απόλυτα μέλος της οικογένειας της Αεροσφαίρισης και αυτό με βοήθησε να συνεχίσω. Να σημειώσω ότι δεν ήξερα κανέναν, αλλά αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στο να συνδεθώ με τη βοήθεια όλων των παικτών, και αυτό πιστεύω είναι το όμορφο στο χόμπι μας.

Μια δεύτερη και ακόμα πιο σημαντική στιγμή, ήταν η πρώτη γνωριμία μου με τους Πειρατές στο «Κοπτόεν Ξίφος 2». Την πρώτη ημέρα βρέθηκα εντελώς κατά τύχη στην ίδια ομάδα με έναν Πειρατή (βλέπε Παναγιώτης Δόγκανος) και τη δεύτερη μέρα γνώρισα όλη την ομάδα. Κάπου εκεί κατάλαβα το κλίμα που επικρατεί, όλα αυτά που αναφέρουν και τα άλλα παιδιά σε προηγούμενες ερωτήσεις και αφού αυτό ήταν που έψαχνα κι εγώ, δεν κρύβω πως ήθελα από τότε να ενταχθώ. Αυτό συνέβη κάποιους μήνες μετά, και έκτοτε δεν το έχω μετανιώσει ούτε στιγμή.

Όλα τα παιδιά, σαν μια παρέα, έχουμε ζήσει ανεπανάληπτες στιγμές, είτε σε απλά κυριακάτικά παιχνίδια, είτε σε μεγαλύτερα, είτε ακόμα και σε μια απλά βόλτα για καφέ και αυτό πιστεύω είναι και η μαγεία των πειρατών!

5) Θεωρείτε ότι το Airsoft έχει «πέραση» στη χώρα μας; Τί κινήσεις πιστεύετε ότι πρέπει να γίνουν ώστε να διαδοθεί περαιτέρω;

Θωμάς “AnzacTom”: Το Airsoft, όπως και κάθε χόμπι, έχει το κοινό του και στην Ελλάδα. Είναι ένα χόμπι που συνδυάζει πάρα πολλά χαρακτηριστικά που υπό άλλες συνθήκες θα είχε πολλαπλάσιο αριθμό φίλων από ότι τώρα. Θα μπορούσε μάλιστα να προσφέρει μέχρι και πολλές νέες θέσεις εργασίας (καταστήματα, διοργανώσεις πανελλαδικές και πολυεθνικές, δράσεις, διαγωνισμούς, ταξίδια). Φυσικά το μεγάλο εμπόδιο είναι ότι το Airsoft, και στη χώρα μας όπως και σε πολλές άλλες, ουσιαστικά παραβιάζει τη νομοθεσία περί όπλων με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Αυτό το κάνει να «ζει» κάτω από την ανοχή των αρχών και φυσικά δεν μπορεί να διαφημιστεί επίσημα πουθενά. Αυτός είναι και ο λόγος για κάποιους που ενώ πολλοί το θαυμάζουν, και θέλουν να ασχοληθούν, τελικά το αποφεύγουν. Άλλο ένα αγκάθι για το Airsoft είναι ότι πολλοί, άσχετοι λόγω έλλειψης ενημέρωσης προφανώς, το συγχέουν με κάτι πιο σκοτεινό.

Δράσεις ενημέρωσης γίνονται δειλά-δειλά από ομάδες, συλλόγους, σελίδες κλπ. αλλά πάντα με τον κίνδυνο όλοι αυτοί να κατηγορηθούν για διαφήμιση παράνομων δράσεων. Το Airsoft είναι πολλά πράγματα, αλλά κυρίως είναι ένα παιχνίδι που μας γυρνάει όλους πίσω σε πιο νεαρές ηλικίες. Αν ήταν νόμιμο θα μπορούσε να γίνει μεγάλη «μπίζνα» ίσως να μας κόστιζε λίγο παραπάνω, αλλά σίγουρα θα βλέπαμε μεγάλα πράγματα και θα είχε περισσότερους φίλους και περισσότερες καλές στιγμές.

6) Το τελευταίο σενάριο που διοργανώσατε σαν ομάδα είχε επιτυχία. Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε παρόλα αυτά, και ποια πιθανά λάθη θα αποφεύγατε στο μέλλον;

Γιώργος “Linux”: Το σενάριο μας “Dirty Bomb” που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2019, ήταν κυρίως μια φιλανθρωπική εκδήλωση και μετά μια γιορτή του Airsoft για την καινούργια σεζόν. Το φιλανθρωπικό κομμάτι είχε μεγάλη επιτυχία, όλα τα παιδιά που συμμετείχαν έφεραν είδη πρώτης ανάγκης για το ίδρυμα «Κιβωτός του Κόσμου». Για το κομμάτι της γιορτής του Airsoft, στο τέλος του παιχνιδιού, έγινε κλήρωση με δώρα από χορηγούς.

Σαν σενάριο δυστυχώς είχαμε κάποια προβλήματα, αρχικά διότι κρίναμε το κτίριο στην Αμυγδαλέζα ακατάλληλο για λόγους ασφαλείας, κάτι το οποίο αποφασίσαμε στην πορεία, με συνέπεια να δημιουργηθούν κάποια λειτουργικά προβλήματα αφού η ομάδα παρενόχλησης δεν είχε την κάλυψη που είχαμε σχεδιάσει. Έπειτα, κατά τη διάρκεια του σεναρίου δεν δόθηκαν σωστές οδηγίες στην τρίτη ομάδα (παρενόχλησης). Αυτό δυστυχώς προκάλεσε ένα μπέρδεμα μέσα στο παιχνίδι το οποίο δεν αντιληφθήκαμε εγκαίρως.

7) Είδαμε πως σαν ομάδα το ρίξατε και σε άλλα σπορ λόγω της πανδημίας. Μιλήστε μας για αυτά.

Θανάσης: Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται… Ανέκαθεν υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού το ποδήλατο (από τότε που το Airsoft μάς πήρε την καρδιά) και σαν μια απλή βόλτα αλλά και σαν extreme sport όπως είναι η κατάβαση βουνού. Να λοιπόν πού βρέθηκε η ευκαιρία και φάνηκε ότι δεν είχε χαθεί ποτέ αυτό το πάθος απο κάποιους. Πιστεύω πως όλοι θυμήθηκαν ή ανακάλυψαν διάφορα χόμπι και ασχολίες, με αφορμή την καραντίνα, με τα οποία δεν καταπιάνονταν πριν. Το «ρολάρισμα» στα πετάλια μας, είτε χαλαρό στους αστικούς δρόμους, είτε σε λίγο πιο ζόρικες καταστάσεις στα βουνά της Αττικής, δεν άφησε παραπονεμένο κανέναν. Τόσο αυτοί που ακολούθησαν στις βόλτες και το έζησαν, όσο και αυτοί που δεν μπόρεσαν, το ευχαριστήθηκαν.

Το υλικό των καμερών μας που βγαίνει από κάθε κυριακάτικη βόλτα δεν αφήνει κανέναν δυσαρεστημένο, πολλώ δε μάλλον μάς ενώνει σαν ομάδα, καθώς οι τούμπες που μοιραζόμαστε με αυτήν, δεν είναι λίγες και …προφανώς δεν γίνεται να μη γελάσεις. (Σιγά μην ανεβάζαμε τις «σούπες» μας!)

8) Υπάρχουν άλλα αεροσφαιριστικά πλάνα στα σκαριά;

Αποστόλης “Eddie”: Σαφώς και υπάρχουν… Αρκετά! Και για παιχνίδια, όπως πολλές εξορμήσεις εκτός Αττικής, αλλά και ιδέες για νέα πράγματα… Μετά από αφόρητη πίεση από τον Pain θα πούμε κάτι πάνω σε αυτό: Έρχεται κάτι νέο που ετοιμάζουμε σαν ομάδα σε συνεργασία με τη «Σελίδα Πληροφόρησης Παιχνιδιών Αεροσφαίρισης Ελλάδος», το Airsoft Hellas και το Airsoft Time. Σύντομα θα το δείτε!

9) Κάτι που ξεχάσαμε να ρωτήσουμε και θα θέλατε να συμπληρώσετε;

Γιώργος “Veteran”: Γεια σας είμαι ο Γ. Πετράκης από την ομάδα των Πειρατών. Θα ήθελα να προσθέσω μερικές σκέψεις και σχόλια:

1) Πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετά ικανοί διοργανωτές, όπως μας έχει δείξει η πορεία της Aεροσφαίρισης στην Ελλάδα! Γι’ αυτό και περιμένουμε τα επερχόμενα μεγάλα event.

2) Φαινόμενα του στυλ “εγώ είμαι το αφεντικό” δεν ενώνουν ομάδες αλλά τις διαλύουν.

3) Δε χρειάζονται τρελά σκηνικά και μεγάλα σενάρια.

4) Προσοχή μεγάλη στην ασφάλεια! Εμείς οι παίκτες κάνουμε ασφαλές ένα παιχνίδι και όχι ο κάθε διοργανωτής. Είναι βέβαιο ότι σε ένα στραβοπάτημα δε θα είναι κανείς εκεί να σε γλυτώσει.

5) Προσοχή στη μεταφορά των αεροβόλων και στους ασυρμάτους. Ζούμε περίεργες μέρες και κανείς σίγουρα δε θέλει απρόοπτα για μια ρέπλικα που κουβαλά, ή για ένα ρημάδι vhf που πήρε από κινεζομάγαζο.

Το παιχνίδι το φτιάχνουν οι παίκτες και αποτελεί γεγονός. Η καλή παρέα και το κέφι για τρέξιμο μετράει!

Περιμένουμε νέα παιχνίδια, φρέσκο αίμα, νέες ιδέες!