This is W.A.R… WAR!

Ο Maevius ηγείται των W.A.R (West Assault Rebels), μίας ομάδας που εξειδικεύεται στα αεροσφαιριστικά παιχνίδια στρατιωτικής εξομοίωσης.  Έχει το θάρρος της γνώμης του, και δεν διστάζει να εκφράζεται έντονα και άμεσα. Ιδανικός καλεσμένος για συνέντευξη δηλαδή, όπως θα διαπιστώσετε και εσείς διαβάζοντας τα παρακάτω.

1. Μίλησε μας για τις καταβολές σου ως Αεροσφαιριστής, και για την ιστορία των West Assault Rebels (Δυτικά Επιτιθέμενων Επαναστατών σε ελεύθερη μετάφραση).

Στο χώρο του airsoft είμαι μαζί με την ομάδα μας τους W.A.R, ενάμιση χρόνο, αν συμπεριλάβουμε και τον διάστημα προετοιμασίας. Κάναμε ένα γενναίο άλμα μετά 7 περίπου χρόνια στον χώρο του paintball(αποκλειστικά στο mil/sim κομμάτι του paintball) και νοιώθουμε απόλυτα δικαιωμένοι και ανακουφισμένοι θα έλεγα με αυτή μας την απόφαση. Οι West Assault Rebels δημιουργήθηκαν τον Απρίλιο του 2009 από τρεις φίλους, τους Missionman, Aigeas και Deathtool στην περιοχή της δυτικής Αττικής και πιο συγκεκριμένα στην Ελευσίνα. Ήταν οι χρυσές εποχές του paintball τότε και έτσι ξεκίνησαν όλα. Τα τρία παιδιά έχουν αποσυρθεί εδώ και μερικά χρόνια από την ενεργό δράση αλλά παραμένουν ακόμα Rebel-οι. Rebel-ος είναι τίτλος τιμής που σου μένει. Εγώ ανέλαβα την αρχηγία της ομάδας πριν από 4 χρόνια και σε δύσκολη περίοδο για πάρα πολλούς από τους παίκτες μας, μιας και άρχιζε να μας αγγίζει όλο και περισσότερο και κάθε μέρα η οικονομική κρίση. Τελικά καταφέραμε και αντέξαμε δια πυρός και σιδήρου, παρά τις δυσκολίες και τους “καλοθελητές” που μας ήθελαν εκτός πλάνου. Αυτό που μέτρησε πάνω από όλα είναι πως στους W.A.R ήμασταν πάντα σαν μια οικογένεια και την ομάδα την θεωρούσαμε Ιδέα! Αυτό μεταφέρουμε και σε όσους νέους παίχτες έρχονται κοντά μας. Όποιος μπορεί να το κατανοήσει παραμένει, όποιος πάλι όχι, καλή καρδιά…

2. Στο ενεργητικό σου έχεις συμμετοχή σε ένα σωρό παιχνίδια. Δώσε μας ένα θετικό highlight και ένα αρνητικό lowpoint από τις αναμνήσεις σου ανά τα χρόνια.

Θα μιλήσω αποκλειστικά για το airsoft μιας και το κεφάλαιο paintball έχει κλείσει οριστικά για εμένα. Έχω υπάρξει σε αρκετά και καλά και κακά σκηνικά, δεν θα αναφερθώ σε κάποιο συγκεκριμένα γιατί ονόματα δεν λέμε και οικογένειες δεν θίγουμε, αλλά θα σου πω τι μου αρέσει και τι όχι σε παιχνίδια. Ένα από τα θετικά του airsoft είναι πως έχεις πληθώρα επιλογών όσον αφορά που και με ποιους θα παίξεις την Κυριακή. Εμείς περάσαμε ένα αρκετά μεγάλο διάστημα που δοκιμάζαμε είτε διοργανωτές, είτε όταν κάναμε εμείς το παιχνίδι τεστάραμε τους συμμετέχοντες. Πρώτα από άποψη συμπεριφοράς και μετά από άποψη παιξίματος. Τι μας ταιριάζει εμάς δηλαδή σαν ομάδα να πάμε να παίξουμε, πρώτα από όλα χωρίς προβλήματα και δεύτερον να το διασκεδάσουμε. Δεν ταιριάζουν και με όλους τα χνώτα μας. Αυτό που παρατήρησα και δεν μου άρεσε ήταν η στατικότητα πολλών παιχτών. Έπιαναν μια γωνία και αγαλματάκια ακούνητα… Άντε μωρέ παλικάρια κουνάτε να πάμε να τους πάρουμε… Αυτό είναι σκοποβολή όχι airsoft. Από την άλλη αυτό που μου έκανε καλή εντύπωση είναι το επίπεδο fair play και ο σεβασμός στην σωματική ακεραιότητα του αντιπάλου. Όχι ότι δεν είδα και μπαγλαμάδες αθάνατους, αλλά αναλογικά με τα άτομα υπερτερούν οι νορμαλ.

3. Μπορώ να πω ότι με “άγγιξε” η περιγραφή που συνέγραψες για το πρόσφατο παιχνίδι “Village” που έλαβε χώρα στη Λακωνία. Κατά φαντασίαν συγγραφέας όπως εγώ, έτσι; Τι σου έχει μείνει πιο πολύ από εκείνο το φοβερό διήμερο; Θα είσαι τον Οκτώβριο που θα ξαναγίνει;

Εμένα να δεις πως με άγγιξε αυτό το διήμερο…Κοίτα να δεις στο blog μας όλα αυτά τα χρόνια έτσι γράφω, γιατί δεν μπορώ τα κλισέ και βαρετά κείμενα. Ένα απωθημένο με την συγγραφή το έχω, αλλά όταν γεράσω θα ανέβω σε ένα βουνό να σας βλέπω από ψηλά (που λέγαν και οι Tsopana Rave) και θα ασχοληθώ με τα χρονικά των W.A.R για αρχή. Αλήθεια τι να πρωτοπεί κανείς για αυτό το παιχνίδι. Νομίζω πως αυτό που θα βάλω σαν πρώτο είναι η φιλοξενία των 10 κατοίκων του χωριού των Βεροίων και η έμμεση συμμετοχή τους στο παιχνίδι. Έχει βγει από όσο ξέρω μια άτυπη ανακοίνωση για τέλη Οκτώβρη ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ στο ίδιο μέρος και περιμένουμε πως και πως να γίνει και επίσημο. Απλά οι διοργανωτές καλό θα είναι να κοιτάξουν λίγο καλύτερα κάποιες λεπτομέρειες όσον αφορά την διαμονή των παιχτών εκεί. Εμείς πάντως είμαστε σε επικοινωνία με τον Noel που είναι και ο άνθρωπος που είχε την ιδέα να πάμε στο χωριό του και έχουμε κάνει κάποιες προτάσεις για το οργανωτικό κομμάτι και είμαστε στην διάθεση τους

4. Ως “Milsimάς”, σε “ξενερώνει” να βλέπεις γύρω σου παίκτες να κάνουν θεριστικές βολές και ραντίζουν όλο το γνωστό σύμπαν με μπιλάκια ή δείχνεις κατανόηση στην ανάγκη τους για “εκμπιλάκωση™”;

Το αιώνιο πρόβλημα… Εγώ είμαι αιρετικός Milsimας. Κατηγορούμαι με λίγα λόγια και από τους μεν και από τους δε. Μαθημένος είμαι από παλιά, οπότε no problem που λένε και στα Βέροια Λακωνίας.(στο είπα μου έχει αφήσει στίγμα το “The Village”) Είχα κάνει ειδική αναφορά πριν μερικούς μήνες στο blog της ομάδας μας για αυτό ακριβώς το θέμα. Για να μην μακρηγορήσω θα πω μόνο δυο πράγματα που είναι και η ουσία της άποψης μου πάνω στο θέμα. Καταρχήν να ενημερώσω ότι παίζω με mid γεμιστήρες. Αλλά…. Milsim ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΕΜΙΣΤΗΡΕΣ ΜΟΝΟ! Milsim για εμένα είναι να μην φοβάσαι να λερώσεις την στολή σου μέσα στην λάσπη, το χώμα, τα αγκάθια… Το ότι έχει κάποιος loadout π.χ Navy Seals με mid γεμιστήρες δεν τον κάνει αυτόματα και milsimα. Να το χέσω το loadout και τις mid όταν του λες του άλλου “πάμε έρπειν 20-30 μέτρα να τους βγούμε απο πίσω” και σε κοιτάει λες και είπες στη Μαριάννα Βαρδινογιάννη να σου φτιάξει γεμιστά. Αυτό είναι Cosplay όχι milsim. Σίγουρα και δεν λέω ότι θα πρέπει να παίζουν όλοι με high, αλλά είναι καθαρά το πως βολεύει τον καθένα. Εμένα δεν με βολεύουν οι high αλλά δεν κρίνω κάποιον από την γεμιστήρα του. Αυτό που θα μπορούσε να γίνει (είχε εφαρμοστεί στο milsim paintball) είναι να υπάρχει ένας περιορισμός ανά ομάδα. Δηλαδή για παράδειγμα να μπαίνει ένας κανονισμός που να λέει πως θα επιτρέπεται για κάθε 5 παίκτες, ένας με high γεμιστήρα. Και σαφώς όλοι με τον ίδιο αριθμό bb’s. Όλοι γουστάρουμε την παπάτζα του ντυσίματος αλλά στην τελική να ρίξουμε και καμιά μπίλια..

5. Πες μας κάποια από αγαπημένα σου πολεμικά ηλεκτρονικά παιχνίδια. Παίζεις μόνο σε PC ή είσαι… console peasant; (γέλια)

Παιχνίδια μια φορά και έναν καιρό καιγόμασταν…Δεν μπορώ να συγκρίνω την αδρεναλίνη ενός παιχνιδιού airsoft, έστω και χαλαρού με ένα παιχνίδι από τον καναπέ. Πάντως ήμουν φανατικός του Call Of Duty για χρόνια, μέχρι που το ξεφτίλισαν με κάτι εξωσκελετούς και τέτοια πράγματα του διαβόλου. Μετά προτιμούσα και μερικά από τις σειρές του Tom Clancy.

6. Είμαι της άποψης ότι η ενασχόληση με την Αεροσφαίριση πρέπει να συνδυάζεται και με έναν στοιχειωδώς υγιεινό τρόπο ζωής. Συμφωνείς; Γενικά, βλέπεις αυτό να εφαρμόζεται;

Εντάξει μην γινόμαστε και υπερβολικοί. Δεν περνάμε και σχολείο στην Μ.Υ.Κ. Ένα παιχνίδι είναι το airsoft στο οποίο δεν υπάρχει καν πρωταθλητισμός. Σίγουρα βοηθάει η καλή φυσική κατάσταση στο να ανταπεξέλθει κάποιος καλύτερα στο παιχνίδι, αλλά αυτό ισχύει και για την καθημερινότητα μας. Εγώ προσωπικά ήμουν καπνιστής 15+ χρόνια και είμαι άκαπνος εδώ και 16 μήνες (είμαι ο Maevius και είμαι καλά) και έχω δει τρομερή διαφορά στην αντοχή μου για παράδειγμα. Αλλά πάνω από όλα νομίζω ότι έχει να κάνει το mentality και το mindset (έτσι το λέμε και στο Ξηρόμερο Αιτωλοακαρνανίας) ενός παίχτη και όχι με το τι τρώει, αν καπνίζει ή αν πίνει. ‘Εχω δει φέτες τύπους, από αυτούς που είναι μόνο με αυγό και κοτόπουλο, να μην πάνε μια και έχω δει και λάτρεις της προβατίνας και της Κόα Κόλας (και όχι κόκα κόλα) να πετάνε. Και στην τελική οι σουβλατζήδες κλέφτες θα γίνουν…;

7. Λόγο! Λόγο! Βγάλε λόγο Maevius, ο λαός περιμένει!

Σσσσσσσσσ θα απαγγείλω…..

Από την ποιητική συλλογή μου “Ο οργασμός του χοπ-απ”

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Αμυγδαλεζά,
να εύχεσαι να είναι γεμάτη η NimH σου,
γεμάτες οι γεμιστήρες σου..

Την lipo 11,1 μην φοβηθείς,
δεν θα σου φάει γρανάζια αν δεν είσαι κορδονάκιας,
αυτά τα λένε μόνο ο φλώροι…

Πάντα στον νου σου να έχεις τον Πολωνό,
Το φθάσιμον της UPS είναι ο προορισμός σου…
Και ένα Marui σαν του Novritsch

Το airsoft σου έδωκε το ωραίο το ταξίδι,
χωρίς αυτό δεν θα έβγαινες στο δάσος και στον δρόμο.
Και έχει να σου δώσει κι άλλο…

Μαγεία! Ευχαριστούμε Μαέβιε!