Wast3land Review
Έως εκείνη τη στιγμή, παντού επικρατούσε σκοτάδι και απόλυτη σιωπή. Στρίβοντας δεξιά στο διάδρομο ακούσαμε χαμηλόφωνες ομιλίες και αμέσως όλοι παγώσαμε στις θέσεις μας. Κοιτώντας προσεκτικά από τη γωνία του διαδρόμου όπου βρισκόμασταν, τους είδαμε: έξι raiders, με τις αιματοβαμμένες φορεσιές τους να γυαλίζουν ελάχιστα κάτω από το αχνό κόκκινο φως που έπεφτε από την κορυφή της τεράστιας πύλης μπροστά τους. Ήταν και εκείνη ανάμεσά τους: Η πιο “θανάσιμη” γυναίκα του wasteland. Σκέφτηκα πως αυτή ήταν η ευκαιρία μας, η ευκαιρία ολόκληρου του Enclave να πάρει εκδίκηση για τους θανάτους τόσων αδερφών μας, η ευκαιρία ίσως ολόκληρης της εναπομείνουσας ανθρωπότητας να απαλλαχθεί από αυτά τα μιάσματα. Άκουσα τα χαρακτηριστικά, πνιχτά “κλικ” από τους επιλογείς των όπλων της ομάδας… προσπάθησα να δώσω την εντολή, αλλά κάτι δεν φαινόταν “φυσιολογικό” στην όλη σκηνή και συγκρατήθηκα. Ξαφνικά, ένας υπόκωφος, μεταλλικός θόρυβος ακούστηκε και η πύλη άρχισε να κινείται. Οι raiders δεν φάνηκαν να ξαφνιάζονται, μάλλον ήξεραν ήδη τι είχαν βρει. Η “ομίχλη”, όπως αποκαλούσαμε το αποστειρωτικό νέφος που απελευθέρωναν τα συστήματα καραντίνας των vaults, είχε ένα απόκοσμο πράσινο-μπλε χρώμα, πιθανότατα φωτιζόμενη από κάποιο φως στο εσωτερικό. Όταν η πύλη άνοιξε εντελώς, ένας άντρας εμφανίσθηκε μέσα από την “ομίχλη”. Έκανε νόημα στους Raiders να περάσουν την πύλη και, γυρνώντας προς το σκοτεινό σημείο στο οποίο βρισκόμασταν, είπε με παραμορφωμένη – από τη μάσκα που φορούσε στο πρόσωπο- φωνή: “Και εσείς, κατεβάστε τα όπλα σας και περάστε μέσα. Σας περιμένουμε.”
Ένα από τα καλύτερα στοιχεία του σεναρίου Wast3land το οποίο διοργάνωσαν οι Sandmen και στο οποίο είχαμε τη χαρά να συμμετάσχουμε, είναι πως το παραπάνω δεν είναι αποκύημα της φαντασίας μας, αλλά μια ελαφρώς διανθισμένη εκδοχή του πως εμείς, ως μέλη της παράταξης των Enclave, αντικρίσαμε για πρώτη φορά το “Vault City”. Αντίστοιχες εμπειρίες έζησαν και διηγούνται (και θα διηγούνται για πολύ καιρό) όλοι όσοι συμμετείχαν μαζί μας σε ένα, ομολογουμένως, από τα καλύτερα οργανωμένα σενάρια Αεροσφαίρισης που έχουν λάβει χώρα στην Ελλάδα.
Ο κάθε παίκτης, ακόμα και όσοι ήρθαν απλά να παίξουν “μπίλιες”, βυθιζόταν πραγματικά όλο και πιο βαθιά στον κόσμο του Wast3land χάρη στις κατασκευές που υπήρχαν στο πεδίο, στους απολαυστικούς χαρακτήρες που “τριγυρνούσαν” στο χώρο αλλά και στις αποστολές που τους ανατίθεντο, είτε από την ηγεσία της εκάστοτε παράταξης, είτε από τους χαρακτήρες που προαναφέρθηκαν.
Η πολυετής εμπειρία των διοργανωτών αλλά και το μεράκι τους φάνηκαν, καθώς πραγματικά όλα κύλησαν άψογα, χωρίς προβλήματα ή εκνευρισμούς, πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο όταν έχει κανείς να κάνει με μεγάλο αριθμό ατόμων και ειδικά με παίκτες που δεν γνωρίζονται καθόλου μεταξύ τους (στο σενάριο συμμετείχαν παίκτες από όλη την επικράτεια).
Το μόνο “αρνητικό” του Wast3land, είναι πως μετά από ένα τέτοιο σενάριο, ο πήχης ανεβαίνει πολύ ψηλά και όλοι όσοι ασχολούνται με τη διοργάνωση σεναρίων, θα δυσκολευθούν πραγματικά πολύ για να πλησιάσουν το επίπεδο του. Πραγματικά συγχαρητήρια σε όλους όσους ασχολήθηκαν με τη διοργάνωση, αλλά και σε όσους συμμετείχαν, δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό. Ελπίζουμε το επόμενο… Wastel4nd να μην αργήσει πολύ!
Οι φωτογραφίες από το σενάριο είναι κυριολεκτικά εκατοντάδες (και άκρως εντυπωσιακές) και θα τις βρείτε εδώ.