Top10 μουσικά γούστα στην Αεροσφαίριση!

Βρε κουτά, πιστέψατε ότι θα άφηνα τη συγγραφή Top10 και πέσατε σε κατάθλιψη; Ένα αστειάκι έκανα καλεεέ! Έλα δεν θέλω να σας βλέπω έτσι… Για πάμε τώρα να δούμε σε ποια είδη μουσικής κυρίως αρέσκονται οι Έλληνες Αεροσφαιριστές, και τί αυτό συνεπάγεται για τον ψυχισμό και την αεροσφαιριστική συμπεριφορά τους. Οι κατηγορίες των παικτών βάσει των μουσικών προτιμήσεων τους είναι λοιπόν οι ακόλουθες:

1) Ο «Βόθρος»: Χέβι Μέτσαλ ρε! Αλλά ξέρετε, όχι «νορμάλ» πράγματα (Σιδηρά Παρθένα, Ιερεύς του Ιούδα κλπ.) αλλά συγκροτήματα με φωνητικά που δεν καταλαβαίνεις απολύτως τίποτα από αυτά που «τραγουδά» ο «καλλιτέχνης» αφού τα λόγια είναι αυστηρά βρυχηθμοί, λαρυγγισμοί και μουγκρητά! Ο «Βόθρος» εφορμά στη μάχη με την ιαχή “Soooooooooooothis!” γεμάτος μένος και οργή έτοιμος να αφαλοκόψει τους αντιπάλους! Τα αποτελέσματα… είναι αμφισβητήσιμα.

2) O «Λατίνος»: Ο Λατίνος Εραστής είναι γνώστης εξωτικών χορών και σκάει στα παιχνίδια αναζητώντας γυναικείες παρουσίες τις οποίες, με πρόσχημα ότι παραδίδει δωρεάν χορευτικά μαθήματα, σκοπεύει να …προσεγγίσει. Εννοείται ότι αποχωρεί άπρακτος, αφού η θηλυκή παρουσία στα εγχώρια πεδία είναι μικρότερη από αυτήν που έχουν οι κόκκοι σκόνης στα εργαστήρια της ΝΑΣΑ. Όποτε ο Λατίνος Εραστής αναφωνεί απογοητευμένος «Ρούμπα, Τάγκο, Σάμπα, και ΤΖΑΜΠΑ καίει η ΛΑΜΠΑ!»

3) O «Κλαρίνο μέχρι το Πεκίνο»: Ο «Κλαριτζής» είναι μια πληθωρική παρουσία στα πεδία που γίνεται εύκολα το επίκεντρο της προσοχής. Συχνές ατάκες του είναι οι «Σιγά γεράκο, με τρούπησες» (Αντί απλά να αναφωνήσει «Έξω») και «Λιανίστε τους τα παΐδια» (Αντί απλά να αναφωνήσει «Επίθεση»). Εννοείται ότι πρωταγωνιστεί και στα μασαμπουκωτικά γλεντάκια που γίνονται μετά τα παιχνίδια όπου, αφού τα «τσούξει» και κοκκινήσει καλά το μαγουλάκι του, σέρνει λεβέντικο χορό!

4) O «Σινανάι Γιάβρουμ»: Θαμώνας «Ελληνάδικων» με χαντρολαίμια στην παραλλαγή και χαϊμαλιά στο όπλο για γούρι. Πολύ «αρσενικός» και μόρτης, ντύνεται επιδεικτικά ενώπιον όλων με αργές αισθησιακές κινήσεις ώστε να φανεί το τατού με τη νεράιδα στον αριστερό ώμο και η καλή δουλειά που κάνει στο σολάριουμ όλο το έτος. Σπάνια ολοκληρώνει παιχνίδι αφού συχνά διακόπτει αηδιασμένος διαμαρτυρόμενος στον φίλο του που προσπαθεί να τον συγκρατήσει «Έλα ρε #$%:@# αφού δεν βγαίνουν!». Καβαλά το Βoxster του, και χάνεται μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης…

5) Ο «Γκόα»: Οπαδός της Τρανς μουσικής, εντυπωσιάζει τους συμπαίκτες του με το πόσο διεξοδικά ερευνά το πεδίο αφού θεωρούν ότι αναζητά αντιπάλους. Όμως στην πραγματικότητα αυτός περισσότερο τσεκάρει το πεδίο για να βρει καμιά καβάτζα για να έρθει μετά με τη μη-αεροσφαιριστική παρέα του να κάνουν καμιά «φασούλα» και να την ΠΙΟΥΝ!

6) Ο «Παβαρότι»: Λάτρης της κλασικής μουσικής και της όπερας, ο εν λόγω παίκτης διακρίνεται από μία αύρα ελιτισμού και ανωτερότητας. Έχει απαστράπτοντα εξοπλισμό, και δεν θέλει πολλά-πολλά με τους πληβείους. Επειδή όμως δεν του αρέσει να περνά από δασωμένα μέρη και σκονισμένα δωμάτια, και να σκίζεται/λερώνεται, συχνά προτιμά τον ρόλο του ελεύθερου σκοπευτή (πάντα πάνω σε στρωματάκι γυμναστικής) μουρμουρίζοντας άριες της Μαρίας Κάλλας…

7) Ο «Τραβόλτα»: «Κι όλοι στην Ντίσκο, τον αγαπάνε, γι’ αυτόν μιλούν και τον αποκαλούν το αγόρι της Ντίσκο! Τα μάτια ολονών στραμμένα σ’ εκείνον, σκοτώνει αλλά δεν παίρνει αυτός ποτέ την ευθύνη. Οπλοφορεί, κι άμα του αντισταθείς πυροβολεί εξ επαφής». Καλά τα έλεγε ο Σάκης, αφού ο Ντισκόβιος συχνά αγνοεί τους κανόνες ασφαλείας κάνοντας silent kill με πλαστικό μαχαίρι στον σπόνδυλο 667 και πυροβολεί στα 69 εκατοστά χωρίς να πει «Μπαμ»…

8) Ο «Κερκ Ντάγκλα»: Stoner και ψυχεδελικές καταστάσεις, μην ψαρώνετε από τις συχνές δημοσιεύσεις του στα κοινωνικά δίκτυα με τις τελευταίες αεροσφαιριστικές αγορές του. Δεν πρόκειται να τον δείτε στα πεδία αφού πλέον εδώ και καιρό είναι “Chairsofter” του καναπέως μιας και τις περισσότερες ώρες της μέρας ο “Dude” είναι «κόκκαλο»…

9) Ο «Ότι παίζει το ραδιόφωνο»: Παίκτης που χρίζει ειδικής μεταχείρισης! Βεβαιωθείτε ότι θα του δώσετε σαφείς οδηγίες δράσης γιατί αλλιώς πιθανότατα θα τον δείτε μία φορά στην αρχή του παιχνιδιού και μία στο τέλος και από πάνω θα τα ακούσετε κιόλας: «Μα ρε φιλαράκι σας περίμενα στο ελικοδρόμιο μετά μου είπανε ότι οι άλλοι δεν θέλανε και ύστερα είπα κι εγώ εντάξει δεν πάω αλλά μετά πάλι το αλλάξανε και είπα εντάξει άμα δεν θέλετε δεν πάτε αλλά μετά είπαν ούτε εμείς θέλουμε, και τελικά πήγα μόνος μου.»

10) Ο «Τράπερ»: Αυτό το αγόρι πάντα προσέρχεται στο παιχνίδι ξενύχτης γιατί όλο το βράδυ συνέγραφε τους «εμπνευσμένους» στίχους του. Έχει βγάλει δύο ρίμες και ζαλίζει τα ούμπαλα όλων επαναλαμβάνοντας τες διαρκώς κατά τη διάρκεια του briefing με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να λιντσαριστεί από τους υπόλοιπους. Όταν τελικά το παιχνίδι ξεκινήσει, παίζει μέχρι να χτυπηθεί. Μετά αποσύρεται στο respawn, δεν ξαναμπαίνει ποτέ, και αρχίζει να τραγουδά στίχους του τύπου: «Μπαμ-Μπαμ, ΓΕΑ, με φάγανε Γκαντ-Νταμ, ΟΥ!»…

ΕΣΕΙΣ τί μουσική ακούτε; Πείτε μου γιατί αλλιώς θα αρχίσω να σας τραγουδώ το «Πόσο μου λείπει η ζεστή αγκαλιά σου» και πιστέψτε με ΔΕΝ το θέλετε!