Top10 παραφυσικά φαινόμενα στο Airsoft!

Είναι κάποιες σπάνιες εμπειρίες που αψηφούν τη λογική και υπερβαίνουν τους φυσικούς νόμους… Πράγματα και καταστάσεις που δεν περιμέναμε ποτέ να συναντήσουμε λαμβάνουν σάρκα και οστά μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας, ανατρέποντας όλα αυτά που ξέραμε μέχρι τότε για τη ζωή! Φαινόμενα στα οποία ακόμα και η Επιστήμη αδυνατεί να δώσει πειστική εξήγηση! Εμείς, ως Airsoft Hellas, με υψηλό αίσθημα ευθύνης, συγκεντρώσαμε δέκα συγκλονιστικές μαρτυρίες από όλη τη χώρα, που προκαλούν ανατριχίλα! Τί συμβαίνει τελικά; Τί μας κρύβουν; Η αλήθεια βρίσκεται εκεί έξω!

1) Ο αριθμός του Κτήνους!

Τοποθεσία και χρονολογία: Λόφος Λεβίδη, 8/5/16

Μάρτυρας: Νίκος Κορόμπος

Περιγραφή συμβάντος: «Είχαμε τελειώσει άλλο ένα χορταστικό παίγνιο, και λέμε ας βγάλουμε και καμιά παπατζοφώτο να βάλουμε στα κοινωνικά μέσα κονεδιάσματος. Δίνω το κινητό μου σε ένα παλληκάρι και στηνόμαστε οι τρεις φίλοι για φωτογραφία. Αργότερα, στο σπίτι, κοιτάγαμε ποιες φωτογραφίες βγήκαν καλές για να τις ανεβάσουμε. Ε, σε μία από τις φωτογραφίες πάνω από τα κεφάλια όλων μας υπήρχε κάτι σαν ατμός, σαν ομίχλη, σαν καπνός που σχημάτιζε τον αριθμό 6… Τρία τα κεφάλια μας, από ένα εξάρι στο καθένα… Περιττό να σας πω ότι σβήσαμε τη φωτογραφία, κάναμε format τον υπολογιστή, και εγώ άλλαξα κινητό, έτσι;!»

2) Βλέπω πρώην παίκτες!

Τοποθεσία και χρονολογία: Καλαμάτα, 2/4/17

Μάρτυρας: Χαράλαμπος Ψυχεδέλλης

Περιγραφή συμβάντος: «Και εκεί που πάω για respawn στη βάση μας, βλέπω κάτι τύπους να βρίσκονται ήδη στο μέρος και να ελέγχουν τον εξοπλισμό τους. Ήμουν σίγουρος ότι εγώ είχα χτυπηθεί πρώτος και ότι δεν θα έβλεπα κανέναν μπροστά μου. Πάω πιο κοντά, και τί να δω; Ήταν παίκτες που ήξερα αλλά θεωρούσα ότι δεν ασχολούνταν πλέον με το άθλημα. Με κοίταζαν αμίλητοι με ένα κενό βλέμμα. Εγώ τους μίλαγα χωρίς να πάρω απάντηση: “Λευτέρη εσύ; Μα εσύ σταμάτησες λόγω παντόφλας…”, “Βλαδίμηρε εσύ; Μα εσύ αποσύρθηκες γιατί δεν σε κάναμε αρχηγό…”, “Κορνήλιε εσύ; Μα σε διώξαμε γιατί δεν έβγαινες ποτέ ρε γλυκέ μου…”. Εκείνη τη στιγμή ακούω τον φίλο μου τον Σάκη να έρχεται προς το μέρος μου και να μου λέει “Τι κάνεις ρε, μονολογείς; Εδώ τρώμε ξύλο και εσύ παραμιλάς στο ρισπάουν;!”. Γυρίζω το κεφάλι προς το μέρος του και μετά επιστρέφω το βλέμμα μου στους αμίλητους τύπους… Είχαν εξαφανιστεί!!!»

3) Μου την έπεσαν Καλικάντζαροι!

Τοποθεσία και χρονολογία: Ξενίας Βυτίνας, 5/1/18

Μάρτυρας: Φώτης Τρεμουλάτος

Περιγραφή συμβάντος: «Είπαμε να κάνουμε ένα παιχνίδι για τη νέα χρονιά, και να κόψουμε και μια πίτα μέσα στο ειδυλλιακό δασικό περιβάλλον του συγκεκριμένου πεδίου. Όλα ήταν ήρεμα και σιωπηλά, κι ήμουν βέβαιος ότι κανένας παίκτης -ούτε εχθρικός ούτε φιλικός- δεν βρίσκεται κοντά μου. Όμως ξαφνικά ακούω μια φωνή να με ρώτα “Ψίτ, μεγάλε! Ξέρεις που μπορούμε να τροχίσουμε ένα πριόνι σε αυτά τα μέρη;” Στρίβω έτοιμος να τους αρχίσω στα μπινελίκια που μου διατάραξαν το παιχνίδι, και τί βλέπω; Δύο μικροσκοπικά πλασματάκια με μία μύτη σαν το γάντζο του Κάπτεν Χουκ και κάτι αυτιά σαν χωνιά για παγωτό πύραυλο. Ήταν τέτοια η τρομάρα που πήρα που δεν μπόρεσα να αρθρώσω λέξη! Μετά από λίγο, και ενώ εγώ έτρεμα σύγκορμος, το ένα πλασματάκι λέει στο άλλο “Πάμε να φύγουμε ρε Μαντρακούκο, το παιδί είναι χαζό. Εξάλλου, και να τροχίσουμε το πριόνι, δεν προλαβαίνουμε με τίποτα να κόψουμε το Δέντρο μέχρι αύριο που είναι Θεοφάνια. Άσε, θα προσπαθήσουμε πάλι του χρόνου. Γεια σου ρούλη!” Και χάθηκαν χαρωπά μέσα στο δάσος. Ακούς να με αποκαλέσουν “ρούλη” τα αναθεματισμένα…»

4) Silent kill από το πουθενά!

Τοποθεσία και χρονολογία: Σαλάντι, 11/6/17

Μάρτυρας: Ευάγγελος Γκροβεράκης

Περιγραφή συμβάντος: «Είχα κουραστεί φοβερά σε εκείνο το παιχνίδι, δεν την πάλευα να επιστρέψω για δεύτερη φορά στο respawn. Ε, έτσι είχα αρχίσει να “πνίγω” κάποιες εχθρικές βολές. Τί το ήθελα! Ήμουν πρηνηδόν μέσα στις πευκοβελόνες και ατένιζα προς την εχθρική βάση. Θα τους έπιανα στα πράσα! Από το πουθενά, όμως, νιώθω ένα παγερό χέρι να με αγγίζει στην πλάτη και μία παιδική φωνή να μου ψιθυρίζει “Είσαι έξω, χιχιχιχιχιχιχι”. Περιττό να σας πω ότι με πήγε “αίμα” και ότι σηκώθηκα και έφυγα προς το respawn μου χωρίς να κοιτάξω ποτέ πίσω!»

5) Τηλεμεταφέρθηκα Ολλανδία!

Τοποθεσία και χρονολογία: Μεταλλεία, 9/2/20

Μάρτυρας: Νεφέλη Γόπα

Περιγραφή συμβάντος: «Είχα για πρώτη φορά ακολουθήσει τον φίλο μου στο κυριακάτικο παιχνίδι για να μην του χαλάσω πάλι το χατίρι. Με είχε ντύσει κιόλας για να παίξω, και λέω ας κάνω την υποχώρηση. Δεν έχω ιδέα από Airsoft κι έτσι απλά περιπλανιόμουν μόνη στο πεδίο. Πάνω σε μια διασταύρωση δύο χωματόδρομων είδα ένα ασυνήθιστο θέαμα… Ένα σπιτάκι σε σχήμα μανιταριού! Δοκίμασα την πόρτα και ήταν ανοικτή. Μπαίνω στο στενό εσωτερικό και μέσα στο αμυδρό φως διακρίνω παντού λευκές αναθυμιάσεις! Αρχίζω να τρέχω προς την έξοδο και με το που κλείνω την πόρτα του μανιταρόσπιτου, αυτό αρχίζει να συρρικνώνεται και να χάνεται στο έδαφος! Μετά από δύο λεπτά λαμβάνω το εξής μήνυμα από την ξαδερφή μου την Εβελίνα που μένει στο Άμστερνταμ: “Ρε συ, την ΠΙΝΑΜΕ με κάτι φίλους εδώ πέρα και την ΑΚΟΥΣΑ τόσο πολύ που σε είδα μπροστά μου ντυμένη σαν φαντάρο. Τρελό ετσί, χαχα.” Και σας ρωτώ: Πώς γινόταν να ξέρει την εμφάνισή μου;!»

6) Είδα τον μακαρίτη τον παππού μου!

Τοποθεσία και χρονολογία: Χούνη Αργολίδας, 18/3/18

Μάρτυρας: Δημήτριος Τραγέλαφος

Περιγραφή συμβάντος: «Είχα μόλις επιστρέψει από το respawn, και είχα καβατζωθεί πίσω από κάτι πορτοκαλιές. Ένιωσα όλο το κορμί μου να μουδιάζει απότομα. Δεν μπορεί, λέω, μάλλον πιάστηκα από το πολύ καμπέρωμα. Κι εκεί που πάω να σηκωθώ όρθιος αντικρίζω μπροστά μου μια αντρική μορφή που ήξερα καλά. Ήταν ο 106χρονος παππούς μου που τον είχαμε αποχαιρετήσει πριν δύο χρόνια. Με τρεμάμενη φωνή μού λέει: “Πες στον πατέρα σου να σταματήσει να καταπατά τα χωράφια του αδερφού του. Εγώ μισά-μισά τους τα είχα γράψει. Πες του το, γιατί αλλιώς θα πάω ΕΓΩ να του το πω και δεν θα του αρέσει καθόλου!” και χάθηκε μέσα σε ένα σύννεφο από μπιλάκια!»

7) Στενή επαφή τρίτου προς τέταρτο τύπου!

Τοποθεσία και χρονολογία: Όρος Κυλλήνη, 5/5/19

Μάρτυρας: Μανώλης Ουφόγλου

Περιγραφή συμβάντος: «Αρχικά νόμισα ότι ήταν ένα απλό drone που κατέγραφε το παιχνίδι μας. Αλλά μετά διαπίστωσα ότι αυτό το κατάμαυρο δισκοειδές αντικείμενο που πέταγε τριγύρω ήταν πολύ μεγαλύτερο. Ήρθε ακριβώς από πάνω μου, σε ύψος περίπου είκοσι μέτρων, και άρχισε να αιωρείται. Δεν έκανε καθόλου ήχο. Κοίταξα προς το μέρος του και είδα ένα τρομερά έντονο γαλάζιο φως να με σημαδεύει κατάματα και να αρχίζει να πάλλεται με ξέφρενη ταχύτητα. Τα έχασα. Ένιωσα το κεφάλι μου να αδειάζει από το (όποιο) περιεχόμενο του και να φεύγει προς το ιπτάμενο αντικείμενο αγνώστου ταυτότητος. Από εκεί και μετά δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα, έχασα την επαφή μου με την πραγματικότητα. Αυτό που ξέρω πάντως σίγουρα είναι ότι μετά από αυτό το περιστατικό όταν χτυπιέμαι αντί για “έξω”/”hit” κλπ. φωνάζω “Κόβιντ πάρτι, γιούπιιιιι!” Παράξενο δεν είναι;…»

8) Τα νοήμονα μπιλάκια!

Τοποθεσία και χρονολογία: Hotel, 10/11/19

Μάρτυρας: Γιάννης Μπιμπίδης

Περιγραφή συμβάντος: «Είχα φάει άπειρα μπιλάκια από εξοστρακισμό αλλά φυσικά δεν είχα βγει αφού ο διοργανωτής δεν είχε αναφέρει κάτι συγκεκριμένο επί αυτού του ζητήματος κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης. Εκεί λοιπόν που ήμουν ασφαλής και προστατευμένος, ένιωσα το έδαφος γύρω μου να δονείται και τα πεσμένα μπιλάκια να υψώνονται στον αέρα, να πλησιάζει το ένα το άλλο, και να σχηματίζουν κάτι σαν βέλος το οποίο άρχισε να έρχεται απειλητικά προς το μέρος μου. Σηκώθηκα αμέσως και άρχισα να τρέχω για να το αποφύγω. Μετά από ένα λεπτό καταδίωξης, με πέτυχε ένας αντίπαλος, αναφώνησα “Έξω” και ακαριαία το “βέλος” διαλύθηκε στα μπιλάκια που το αποτελούσαν! Ευτυχώς που παραδέχθηκα άμεσα το εχθρικό χτύπημα γιατί ποιός ξέρει τί θα γινόταν αν εκείνο το μακρόστενο αντικείμενο με προλάβαινε!»

9) Ο «νεκρός» που αενάως περιμένει Medic!

Τοποθεσία και χρονολογία: Αμυγδαλέζα, 30/10/16

Μάρτυρας: Ευγένιος Ιατρόπουλος

Περιγραφή συμβάντος: «Είχα κάνει μια φοβερά αθόρυβη κυκλωτική κίνηση και ήμουν έτοιμος να βρεθώ στην πλάτη της εχθρικής παράταξης. Τελείως απρόσμενα, πίσω από κάτι θάμνους ακούω ένα μακρόσυρτο μουγκρητό “Meeeeediiiiiic!”. Σπεύδω στο σημείο και βλέπω έναν τύπο πεσμένο κάτω. Η όψη του ήταν σαν να τον είχε μασήσει ο Κέρβερος και καπάκι να τον είχε ξεράσει και από πάνω να είχε ρίξει ληγμένη αμβροσία. Δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς. Μια άθλια εικόνα! Πάω κοντά του να του κάνω medic και να μάθω πώς τον φάγανε, και τί μου λέει; “Στάσου μακριά μου, είμαι ένας πρωτοπόρος του ελληνικού Airsoft, δεν δέχομαι medic από αισχρά ταλιμπάνια σαν και του λόγου σου! Περιμένω εδώ από το 2005!”. Και ξεσπώντας σε ένα υστερικό γέλιο που με στοιχειώνει ακόμα, άρχισε να εξαϋλώνεται! Ομολογώ ότι το διουρητικό καφεδάκι που είχα πιει νωρίτερα εγκατέλειψε αμέσως το σώμα μου, και δεν υπήρχε κάτι που μπορούσα να κάνω για να το σταματήσω…»

10) Μού μίλησαν οι εξωγήινοι!

Τοποθεσία και χρονολογία: ΝΑΤΟ, 8/10/20

Μάρτυρας: Αγαμέμνων Στρουξίδης

Περιγραφή συμβάντος: «Είχα ανέβει στο τελευταίο κτήριο μιας και είχα τον ρόλο του ελεύθερου σκοπευτή σε εκείνο το παιχνίδι. Στον ασύρματο οι συμπολεμιστές μου ζητούσαν βοήθεια καταδεικνύοντας διαρκώς στόχους κι εγώ έκανα ότι καλύτερο μπορούσα για να τους ενισχύσω. Ξαφνικά ο ασύρματος μου βουβαίνεται. Πριν προλάβω να αρχίσω τις δοκιμές για το τί μπορεί να φταίει, ο ασύρματος μου επανέρχεται και από μέσα ακούω μια μονότονη μηχανική φωνή να λέει “Μαζέψτε το ρομποτάκι σας από τον Άρη, γιατί θα σάς σπάσουμε τα μούτρα! Δεν ξέρετε ακόμα πως να κάνετε μια απλή διαγνωμική διάσπαση σε τριγωνικό ραντάρ, και μού θέλετε και διαστημική εξερεύνηση τρομάρα σας!” Προφανώς οι εξωγήινοι βρίσκονται ανάμεσα μας εδώ και χρόνια!!!»

ΕΣΕΙΣ, έχετε κάποιο αντίστοιχο συμβάν να αναφέρετε; Πείτε μου γιατί αλλιώς θα επιχειρήσω να διεισδύσω στην «Περιοχή 51» φορώντας μπλουζάκι που θα γράφει “The Truth is out there!”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *