Colombia

Στρατός, αστυνομία, μυστικές υπηρεσίες, δύο διαφορετικά καρτέλ και ένα χωριό με “αθώους” κατοίκους. Αυτά περιελάμβανε το σενάριο “Colombia” υπό τη διοργάνωση της Division 6, το οποίο έλαβε χώρα στις 9 Σεπτεβρίου στα Μεταλλεία Ελευσίνας και μας έδωσε μια γεύση από τη ζωή μέσα στην παρανομία, τη διαφθορά και το διαρκή κίνδυνο πως κάποιος από αυτούς γύρω σου θα σε μαχαιρώσει μόλις γυρίσεις την πλάτη.

Πολλές οι παρατάξεις και αρκετά “φλου” το σενάριο, χωρίς οι στόχοι κάθε παράταξης να είναι ανακοινωμένοι στους “απλούς” παίκτες. Ουσιαστικά οι διοργανωτές έδωσαν στους παίκτες ένα βασικό “σκελετό” σεναρίου και τους άφησαν να κάνουν το δικό τους παιχνίδι, επιλέγοντας, σε συνεννόηση με τους αρχηγούς των παρατάξεων, πως θα κινηθούν καθ’ όλη τη διάρκειά του. Εμείς βρεθήκαμε εντός του χωριού και η αλήθεια είναι πως στην αρχή είχαμε “χαθεί” λίγο ως προς το τι πρέπει να κάνουμε, απο ποιους έπρεπε να περιμένουμε επίθεση κ.ο.κ. Σιγά σιγά όμως, με τη βοήθεια του “αξιότιμου” δημάρχου (ακόμα πιστεύω πως έτρωγε τα λεφτά από τις συναλλαγές μαζί με τον τραπεζίτη) αρχίσαμε να μπαίνουμε στο “νόημα”: Συναλλαγές και διαπραγματεύσεις με τα μέλη των καρτελ, προσπάθειες να περάσουμε απαρατήρητοι τους δρόμους γύρω από το χωριό χωρίς να μας πάρει χαμπάρι η αστυνομία ή ο στρατός, ενέδρες σε αυτούς που είχαμε ήδη “εξυπηρετήσει” λίγο πιο πριν ώστε να ανακτήσουμε τα “αγαθά” μας και πολύ… γέλιο. Μπίλιες μπορεί να μη ρίξαμε ιδιαιτέρως, μπορεί οι περισσότερες από τις προαναφερθείσες ενέργειες να κατέληξαν σε φιάσκο, αλλά περάσαμε καλά.

Ατέλειες και ασάφειες σίγουρα υπήρχαν από πλευράς της διοργάνωσης, η ισορροπία των παρατάξεων είχε διαταραχθεί από τις πολλές ακυρώσεις της τελευταίας στιγμής και απο ότι φάνηκε, αρκετοί ήρθαν χωρίς καν να έχουν ρίξει μια ματιά έστω σε αυτά τα λίγα που είχαν ανακοινωθεί. Ίσως εμείς απλά να “πέσαμε” σε ορεξάτο αρχηγό παράταξης και, έχοντας και αρκετή διάθεση για αυτοσχεδιασμό, μπορέσαμε να ξεπεράσουμε την έλλειψη σαφώς διατυπωμένων στόχων και να περάσουμε τελικά μία ευχάριστη Κυριακή. Άλλοι, μπορεί να απογοητεύθηκαν. Όπως και να έχει, ήταν μία φιλότιμη προσπάθεια να στηθεί ένα αρκετά περίπλοκο σενάριο με συμμετοχές παικτών όλων των “ειδών”, με όλες τις δυσκολίες που κάτι τέτοιο συνεπάγεται.

Ανεξαρτήτως του σεναρίου και του κατά πόσο άρεσε στον καθένα, ένα μεγάλο μπράβο αξίζει στους διοργανωτές για το φιλανθρωπικό χαρακτήρα της διοργάνωσης καθώς και για τις ενέργειές τους προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση του δρόμου που οδηγεί στο πεδίο. Προσωπικός κόπος και χρηματικοί πόροι διατέθηκαν ώστε όλοι οι υπόλοιποι να μπορούμε να έχουμε ευκολότερη πρόσβαση, χωρίς να ρισκάρουμε κάθε φορά την ακεραιότητα των οχημάτων μας.