Απενημέρωση: Milsim – Black Hawk Down
Ακόμα ένα σενάριο της Κοινότητας Αεροσφαίρισης Προσομείωσης, ολοκληρώθηκε με επιτυχία στις 30 Απριλίου 2017, υπό τον τίτλο “Black Hawk Down”. Σύμφωνα με τις πηγές μας η δράση ήταν έντονη, η διοργάνωση άψογη και το παιχνίδι κύλισε ομαλά, χαρίζοντας μία πολύ “δυνατή” εμπειρία σε όσους συμμετείχαν. Ακολουθεί η επίσημη απενημέρωση, εκ της διοργάνωσης του παιχνιδιού:
Το σενάριο του παιχνιδιού χώριζε το παιχνίδι σε δύο περιόδους, την πρώτη περίοδο που είχε αντικειμενικούς σκοπούς για τη ΜΠΛΕ ομάδα την εξουδετέρωση των ΠΡΑΣΙΝΩΝ αξιωματικών (οίκημα 1) και τον απεγκλωβισμό των εγκλωβισμένων ΜΠΛΕ παιχτών (οίκημα 2), για την ΠΡΑΣΙΝΗ ομάδα, την προστασία των αξιωματικών και την εξουδετέρωση των εγκλωβισμένων ΜΠΛΕ. Στη δεύτερη περίοδο, οι ΜΠΛΕ έπρεπε να αποχωρήσουν από την εχθρική ΠΡΑΣΙΝΗ περιοχή προς την περιοχή ασφαλείας τους. Η εκδήλωση έγινε στα ιστορικά και πανέμορφα Σκοτεινά Πιερίας στις 30/04, ένα από τα πιο όμορφα και δύσκολα πεδία στην Ελλάδα. Τα Σκοτεινά είναι ένα εγκαταλελειμμένο χωριό χτισμένο αμφιθεατρικά σε μια πλαγιά του βουνού μέσα στην οργιαστική Φύση που το περιβάλλει. Το πεδίο είναι ανηφορικό ως επί το πλείστον, με πολλές εναλλαγές και εκπλήξεις, στενά δρομάκια και τυφλές γωνίες. Οι παίκτες και οι ομάδες που συμμετείχαν είχαν μεγάλη εμπειρία και πολύ υψηλό επίπεδο.
Πρώτη Περίοδος
Οι ΜΠΛΕ έριξαν το βάρος της καταδρομής τους στον απεγκλωβισμό των συμπαικτών τους στο κτήριο 2, με αντιπερισπασμό την παρενόχληση των ΠΡΑΣΙΝΩΝ του κτηρίου 1 με βολές από θέση κάλυψης. Η ιδιομορφία του πεδίου με τα στενά δρομάκια τους ανάγκασε σε μια μάχη -σχεδόν εκ του συστάδην- με τους ακροβολιστές να ψάχνουν στόχους από και προς τα παράθυρα των εγκαταλελειμμένων οικημάτων και τους υπόλοιπους να αγωνίζονται να ανοίξουν δρόμο προς τους εγκλωβισμένους με πυρ και κίνηση. Εδώ ακριβώς φάνηκε το υψηλό επίπεδο αντίδρασης των παικτών, καθώς παρά τις σχεδόν εξ επαφής εμπλοκές (ο κανόνας ΜΠΑΜ ίσχυσε στα 5 μέτρα) δεν υπήρξε κανένας τραυματισμός αλλά και καμιά αμφισβητούμενη φάση από τις «γνωστές» που να διακόψει την αμείωτη δράση του παιχνιδιού. Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ήταν άριστοι γνώστες του πεδίου, κάνοντας ενέδρα στην κάθε γωνία, εκμεταλλευόμενοι κάθε πτυχή του δύσκολου εδάφους, ενώ η συνεργασία μεταξύ τους υπήρξε πολύ καλή. Η μάχη για τον απεγκλωβισμό των ΜΠΛΕ εγκλωβισμένων ήταν σφοδρή, ίσως η πιο όμορφη συμπλοκή παιχνιδιού κλειστής μάχης που έχω δει, παρόλα αυτά, οι ΜΠΛΕ δεν κατάφεραν απεγκλωβίσουν τους παίχτες χάνοντας παράλληλα και τον αρχηγό τους.
Συνήθως, μετά την αρχική επίθεση σε ένα παιχνίδι, όταν η ροή των εκατέρωθεν «απωλειών» αυξάνεται, αποδυναμώνεται και η κύρια προσπάθεια επί του σκοπού κι επικρατεί το γνωστό χάος. Αυτό δεν έγινε στο Black Hawk αφού ήταν πραγματικά αξιοθαύμαστη η γρήγορη ανασύνταξη και η νέα επίθεση των ΜΠΛΕ που ανάγκασε τους ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ να υποχωρήσουν και να έρθει πάλι η ισορροπία στους βαθμούς με την εξουδετέρωση των δύο ΠΡΑΣΙΝΩΝ «αξιωματικών» στο οίκημα 1. Μετά από κάθε χτύπημα και έξω, κάθε παίκτης ήξερε πού να πάει στην επανείσοδο και τι να κάνει συνεργαζόμενος με τους υπόλοιπους. Η ροή του παιχνιδιού ήταν τέτοια που ενώ είχαν ολοκληρωθεί και οι δύο σκοποί της πρώτης φάσης, η μάχη συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση μέχρι να διακοπεί για την έναρξη της δεύτερης φάσης.
Δεύτερη Περίοδος
Υποδείχθηκε στη ΜΠΛΕ ομάδα η διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουν για τον τερματισμό τους στην ασφαλή περιοχή, και οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ χάθηκαν μέσα στο χωριό για να ετοιμάσουν ενέδρες. Από εδώ και στο εξής το παιχνίδι ήταν deathmatch. Οι ΜΠΛΕ ξεκίνησαν την αποχώρηση μέσα από μία στενή και τυφλή διαδρομή προσέχοντας το κάθε τους βήμα και παίρνοντας θέσεις που μπορούσαν να ανταποδώσουν πυρά σε επίθεση από οποιαδήποτε κατεύθυνση. Έτσι κι έγινε. Μετά από 20 λεπτά ανίχνευσης, οι ΜΠΛΕ ενεπλάκησαν σε ενέδρα με ταυτόχρονη επίθεση από τα νώτα τους κι όμως τα κατάφεραν με μικρές απώλειες! Μετά το «ζέσταμα» της πρώτης εμπλοκής, ξεκίνησε πάλι να ανεβαίνει η ένταση στη ροή του παιχνιδιού, οι ΜΠΛΕ συνέχισαν την κίνησή τους αντιμετωπίζοντας δύο ακόμη ενέδρες, μια πάρα πολύ δύσκολη κίνηση και χωρίς πλέον επανεισόδους και βοήθειες. Όπως ήταν και αναμενόμενο, οι ενεδρεύοντες αμυνόμενοι έχοντας το πεδίο με το μέρος τους είχαν ένα πολύ σοβαρό πλεονέκτημα που τελικά το σθένος, η υψηλή ικανότητα και ποιότητα των ΜΠΛΕ παικτών δεν κατάφεραν να υπερνικήσουν.
Η χαρά του διοργανωτή είναι η ευχαρίστηση των συμμετεχόντων. Στα Σκοτεινά στις 30/04, αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά πως τα μεγάλα παιχνίδια είναι μεγάλα σε ποιότητα και όχι σε αριθμό ατόμων, γιατί η ποιότητα είναι εκείνη που εξασφαλίζει την ομαλή ροή του παιχνιδιού και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Η αθλητική συμπεριφορά, η ευγένεια, το «οικογενειακό» κλίμα φιλίας και τα τσίπουρα στη συνέχεια μετά τη λήξη, δημιούργησαν εκείνη την ατμόσφαιρα που κάθε αθλητής Αεροσφαίρισης ονειρεύεται να ζήσει σε μια όμορφη και αθλητική Κυριακή.