Dirty Bomb Review
Tην Κυριακή που μας πέρασε έλαβε χώρα, στο πεδίο της Αμυγδαλέζας, το σενάριο “Dirty Bomb” των Pirates Airsoft Team.To σενάριο ήταν το πρώτο των “πειρατών” για φέτος αλλά και το πρώτο μετά από σχεδόν 3 χρόνια αποχής τους από δικές τους εξ ολοκλήρου διοργανώσεις.
Το παιχνίδι (για το σενάριο του οποίου γράψαμε σε προηγούμενο μας άρθρο μιας και ήμασταν χορηγοί επικοινωνίας) είχε πολύ μεγάλη συμμετοχή παικτών από την Αττική και όχι μόνο. Συνολικά έφτασε τις 207 φυσικές παρουσίες σύμφωνα με τις βεβαιώσεις που κατατέθηκαν (στο υπουργείο… ωπ sorry… λάθος) στη διοργάνωση. Εκτός φυσικά της πολλή μεγάλης συμμετοχής και της αρκετά καλής διαφήμισης οι Πειρατές κατάφεραν να προσελκύσουν και την χορηγία αρκετών καταστημάτων, ιδιωτών, σελίδων κλπ. που τους προσέφεραν αρκετά δώρα που μοιράστηκαν με κλήρωση στους παίκτες (εγώ ποτέ δεν κερδίζω… ) ή κατασκευές σχετικές με το σενάριο. Σημαντική ήταν φυσικά και η κίνηση των παικτών με πρωτοβουλία των Πειρατών να συγκεντρωθεί ένας μεγάλος αριθμός προϊόντων – τροφίμων προκειμένου να δοθούν στη Κιβωτό του Κόσμου όπου πραγματικά θα πιάσουν τόπο. (Πραγματικά συγχαρητήρια αξίζουν σε όλους για αυτό).
Πάμε τώρα στο παιχνίδι και την εντύπωση που μας άφησε! Διακόσια επτά άτομα είναι πολλά για να τα κουμαντάρεις και θέλει υπομονή! Για καλή τύχη των Πειρατών αλλά και όλων των υπολοίπων, οι περισσότεροι παίκτες ήταν σχετικά στην ώρα τους και προς τιμή όλων μας το παιχνίδι δεν άργησε πάρα πολύ να ξεκινήσει.
Προσωπικά, ήμουν στους Κίτρινους, την ομάδα παρενόχλησης . Αργήσαμε να πάρουμε λίγο μπρος στην αρχή και γενικά η διοργάνωση φάνηκε να μην έχει μελετήσει αρκετά καλά τον ρόλο μας. Ένα πήγαινε-έλα σχετικά με το που θα είναι το respawn μας και που θα πηγαίνουμε γενικώς μας έφαγε ένα μισάωρο μες τη ζέστη προκαλώντας μας και ένα μικρό εκνευρισμό. Κάποια στιγμή η διοργάνωση προσπάθησε να μας οργανώσει καλύτερα και κάτι άρχισε να… γίνεται, αλλά όχι με πολύ επιτυχία καθώς μια μας έβαζαν μόνους και μια με κάποια από τις άλλες παρατάξεις χωρίς καλή συνεννόηση (έπεφταν τα φίλια πυρά της αρκούδας όπως καταλαβαίνετε) . Παρόλα αυτά, το παιχνίδι έστρωσε αρκετά και αν αφήσουμε αυτό – και την ζέστη που μας πέθανε – πίσω, τα πράγματα πήγαν καλά.
Αθανασία υπήρχε λίγη και “γκρίνια” σχεδόν καθόλου! Προσωπικά περίμενα περισσότερη με τόσο κόσμο και μέσα σε πυκνή βλάστηση (ακόμα ένα μεγάλο μπράβο στους παίχτες). Η διοργάνωση ήταν παντού και έκανε… δουλίτσα! Γενικώς έπεσε πολύ (πάρα πολύ) μπίλια και “παρατράγουδα” δεν υπήρξαν. Φτάνοντας πίσω στο χώρο προετοιμασίας και ενώ το παιχνίδι έφτανε στο τέλος του, σκέφτηκα ότι μιας και θα πρέπει να γράψω την εμπειρία μου από το παιχνίδι, καλό θα ήταν να ρωτήσω και την άποψη μερικών άλλων παιχτών. Μίλησα με παλιούς και νέους παίκτες από όλες τις ομάδες για να δω πως βίωσαν την εμπειρία διότι όπως έγραψα πιο πάνω εμείς οι κίτρινοι είχαμε θέματα. Κοινή παρατήρηση όλων ήταν ότι έπρεπε τελικά οι κίτρινη ομάδα παρενόχλησης να λειτουργήσει διαφορετικά αλλά πέραν από αυτό ήταν όλοι πολύ ικανοποιημένοι πράγμα που με χαλάρωσε λίγο μιας και περίμενα ότι το θέμα της κίτρινης είχε γίνει αντιληπτό στο σύνολο των παικτών αλλά και γενικότερα στην ροή του σεναρίου.
Θα ήθελα να πω μπράβο στους Pirates Airsoft Team και σε όσους άλλους διοργανωτές τολμούν ανοιχτά παιχνίδια διότι μας φέρνουν πιο κοντά, βοηθούν να φανεί καλύτερα η δυναμική της Αεροσφαίρισης στην Ελλάδα και φέρνουν νέους παίχτες στο hobby μας.