Χωριό μου χωριουδάκι μου!

The Village2

Για άλλη μια φορά, το χωριό των Βερίων άνοιξε την αγκαλιά του και υποδέχθηκε Αεροσφαιριστές από όλη σχεδόν την Ελλάδα για το διήμερο παιχνίδι “The Village 2”. Τα λόγια για την ομορφιά του τόπου και τις δυνατότητες που αυτός προσφέρει σε ό,τι έχει να κάνει με τη διεξαγωγή ενός Airsoft σεναρίου, είναι μάλλον περιττά. Ως Airsoft Hellas, θεωρούμε πως η ευκαιρία του να μπορεί κανείς να παίξει σε ένα ολόκληρο χωριό, μέσα στο πράσινο, το οποίο δεν έχει “στηθεί” από κανέναν, είναι μοναδική.

Για το υπόλοιπο του άρθρου, παραθέτω την άποψή μου ως “Tasos”, χωρίς τη συμβολή του Chris o οποίος είναι μέλος μίας εκ των ομάδων που συμμετείχαν στη διοργάνωση του διημέρου, προκειμένου το review να είναι όσο πιο αντικειμενικό γίνεται:

Συγχαρητήρια αξίζουν σε όσους ασχολήθηκαν με τη διοργάνωση για την εξασφάλιση καταλύματος για τους συμμετέχοντες, λεωφορείου από και προς το χωριό, για τα αγροτικά οχήματα που μας μετέφεραν όλους στο πεδίο και για τη γενικότερη ομαλή διεξαγωγή του διημέρου.

Το σενάριο, παρά τους αρχικούς μου ενδοιασμούς σχετικά με την ύπαρξη και τρίτης παράταξης, ήταν αξιόλογο και προσέφερε ευκαιρίες για πολλές, μικρής και μεγάλης κλίμακας εμπλοκές ενώ παράλληλα “ωθούσε” τους παίκτες στο να επικεντρωθούν στους αντικειμενικούς σκοπούς της παράταξής τους και να προσπαθήσουν να κινηθούν πιο “τακτικά” και “έξυπνα” από τους αντιπάλους τους.

Παρόλα αυτά, επειδή πιστεύω πως πάντα υπάρχει χώρος για βελτίωση, θέλω να τονίσω τα εξής:

  • Θα ήθελα να δω τη διοργάνωση να δείχνει λίγο πιο αυστηρό πρόσωπο ως προς την τήρηση κάποιων κανόνων και ως προς το χρονοδιάγραμμα του event.
  • Το σενάριο περιείχε κάποιες μικρές ασάφειες που έδωσαν το περιθώριο παρερμηνείας με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν κάποιες μικρο-παρεξηγήσεις οι οποίες ευτυχώς λύθηκαν γρήγορα και πολιτισμένα.
  • Πιστεύω πως το σενάριο θα ήταν πραγματικά καταπληκτικό εάν τους ρόλους των “κατασκόπων” τους είχαν άτομα της διοργάνωσης ή έστω παίκτες οι οποίοι θα είχαν ενημερωθεί εκ των προτέρων. Η ύπαρξή τους ήταν μια πολύ καλή ιδέα και θα έδινε την ευκαιρία για απίστευτες ανατροπές και πραγματικά δυναμικό παιχνίδι, αν αξιοποιούνταν περισσότερο!

Παρά τις παραπάνω παρατηρήσεις, η όλη εμπειρία, ήταν -όπως και την προηγούμενη φορά- θετικότατη και ανυπομονώ να συμμετάσχω στο επόμενο “The Village” (Το καλοκαίρι λογικά).

Για το τέλος, κράτησα κάποιες μαγικές στιγμές που πραγματικά ξεχώρισαν και θα ζουν μέσα μου για πάντα:

  • Να ρίχνω μια καλή ριπή στον Zinja, από τα 28 μέτρα, και αυτός να επιβεβαιώνει ότι χτυπήθηκε χορεύοντας συγχρόνως σαν τον Michael Jackson (ή τον Prince, δύσκολο να πω με σιγουριά από τέτοια απόσταση).
  • Να κάνω “κουρδία” με τους Ρεθυμνιώτες, Μάνο και Γιάννη, υπό τη φωτισμένη ηγεσία του Στέλιου Μαθιουδάκη. Ποιο Call of Duty τώρα, και ποιο Act of Valor… Έπος απλά!
  • Ο Αυρήλιος να… βγάζει ήχους μοτοσυκλέτας. Αξία: Ανεκτίμητη…
  • Ο απίστευτος παππούς από τον Βασσαρά, που στα νιάτα του είχε πολεμήσει κανονικά, και με τον οποίο συζητήσαμε τρόπους για τη γρήγορη ψύξη μιας ζεσταμένης κάνης…
  • Η αυτοκινητοπομπή που ξεκίνησε από το χωριό Βασσαράς μέχρι τα Βέρια, με αγροτικά αυτοκίνητα φορτωμένα “Ταλιμπάνια”… Αξία: Ανυπολόγιστη.
  • Η γνωριμία με τους Maevius και “Ρουκιτζό”… Αξία: Δυσθεώρητη.
  • Ο άγνωστος συμπολεμιστής που είδα να μαζεύει …λουλούδια κατά τη διάρκεια της απενημέρωσης. Δυστυχώς δεν προορίζονταν για μένα… (σνιφ)
  • Το νεκρό αγριογούρουνο στον δρόμο της επιστροφής, βορά των κυνηγών της περιοχής.
  • Η επίσκεψη μου σε άγνωστο αρχαιολογικό χώρο της περιοχής, μαζί με τον αδερφό Chris.

Και πάνω από όλα:

Η γενική αίσθηση των συμμετεχόντων ότι ανεξάρτητα από το πόσο καλά τα πήγε ο καθένας μας στο παιχνίδι, ήμασταν όλοι εκεί για να μοιραστούμε μια κοινή εμπειρία, για να θεμελιώσουμε φιλίες και να πάμε την αγαπημένη μας ασχολία ένα βήμα πιο πέρα…

Θα τα ξαναπούμε φίλοι μου. Ευχαριστώ για τις αναμνήσεις…

Οι φωτογραφίες είναι πραγματικά αμέτρητες, μπορείτε να δείτε αυτές που τραβήξαμε εδώ ή συγκεντρωμένες από τον φίλο και συμπαίκτη AnzacTom (τον οποίο πρέπει να ευχαριστήσουμε όλοι για το ρόλο του φωτογράφου που επέλεξε) εδώ.

2 σκέψεις σχετικά με το “Χωριό μου χωριουδάκι μου!

  • 25 Οκτωβρίου, 2016, 08:58
    Permalink

    Είναι η δεύτερη φορά που το χάνουμε !!!! ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΡΙΤΗ ….
    Κρίμα που έπεσε πάνω στο τουρνουά μας και δεν μπορέσαμε να παρευβρεθούμε στην ωραιότερη πίστα ever .
    Προσωπικά χαίρομαι που βλέπω χαρουμενούς και γελαστούς συνχομπίστες και ας μην μπόρεσα να είμαι παρών .
    Παρακαλώ τους διοργανωτές ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥΣ !!!!

    Σχολιάστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *