Top10 αεροσφαιριστικών στιγμών του 2017!

top10 2017 moments
Άλλη μια χρονιά κοντεύει να τελειώσει, άλλη μια χρονιά πιο κοντά στο τέλος μέσα σε ένα γηροκομείο ή μια εντατική, άλλη μια χρονιά γεμάτη μαγικές αναμνήσεις από τον χώρο της εγχώριας Αεροσφαίρισης. Προτιμώ να σταθώ στο τελευταίο. Έτσι, καθήμενος μπροστά στο αναμμένο τζάκι μου, φορώντας πι(τ)ζάμες γνωστού οίκου μόδας, πίνοντας ζεστή σοκολάτα και εξωτικά λικέρ, ανακαλώ στη μνήμη μου κάποιες φετινές αεροσφαιριστικές στιγμές που θα θυμάμαι για πάντα. Όπως μου έρχονται λοιπόν, χωρίς κάποια ιδιαίτερη ιεράρχηση, σας τις παρουσιάζω:

1) Οι δύο στιγμές που αλληλοσκοτώθηκα με τον “συνεργό” μου τον Pain αυτή τη χρονιά. Τη μία στον “Αλεξιπτωτιστή”, όταν εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μου και με ξεφτίλισε με πιστόλι, και η άλλη όταν τον πέτυχα εγώ με βολές στα σκοτεινά έγκατα του Hotel όπου και είχε καβατζωθεί κατά την προσφιλή του συνήθεια. Λόγω απόστασης, δεν έχουμε τη δυνατότητα να παίζουμε συχνά μαζί, αλλά όταν αυτό γίνεται πάντα εκτυλίσσονται αξιομνημόνευτα σκηνικά. Και του χρόνου Pain!

2) Παιχνίδι “Capture the Rockets” στη Χούνη Αργολίδας: Να έχω κάνει φοβερή καταδρομική στα μετόπισθεν του εχθρού, μαζί με τον σύντροφο Μητσάρα, και μέσα σε έναν πορτοκαλεώνα να συναντιόμαστε με ένα πολυβόλο του εχθρού: Γίναμε “ένα” με το έδαφος για αρκετή ώρα μέχρι να κοπάσει ο καταιγισμός από μπίλιες που σφύριζαν από πάνω μας θερίζοντας πορτοκάλια και κάνοντας τα χυμό ακαριαία! Ένιωσα εκτεθειμένος, ένιωσα τρομαγμένος, ένιωσα παραβιασμένος…

3) Η στιγμή που, σε παιχνίδι στην Καλαμάτα, σκάει το αγροτικό που κουβαλούσε τον “Στρατηγό” και στην καρότσα είχε φορτωμένα μπαλόνια, την οποία έχω περιγράψει διεξοδικά εδώ.

4) Η στιγμή που στην εκπομπή του Airsoft Τime “μαθαίνω” ότι ο Ε.Σ γνώριζε από πριν για το στρατιωτικό πραξικόπημα που έγινε στην Τουρκία, και καταρρέω ψυχοσωματικά: Ακούστε εδώ, γύρω στο 1:09:00. (Προσοχή, δεν είναι ασφαλές για εργασιακούς χώρους!)

5) Η στιγμή που αντάλλαζα πυρά με έναν καλοπροαίρετο παίκτη, αυτός να μην με πετυχαίνει αλλά να τον πετυχαίνω εγώ. Θυμάμαι ακόμα την πικρία και την απογοήτευσή του όταν με ρώτησε “Δεν σε πέτυχα ε;” και να του λέω ότι πράγματι δεν με πέτυχε. Ένιωσα πολύ άσχημα, γιατί η έκφραση του έδειχνε δυσπιστία. Ευτυχώς όμως, λίγα λεπτά αργότερα, “εξιλεώθηκα” όταν με πέτυχε και βγήκα αμέσως. (Αργότερα έμαθα ότι ο εν λόγω παίκτης είχε πέσει θύμα Αθανάτων σε εκείνο το παιχνίδι.)

6) Άλλη μια στενάχωρη στιγμή όταν, από αβλεψία των διοργανωτών (ουδείς αλάνθαστος) ένας παίκτης είχε μείνει με τον …πύραυλο στο χέρι, να μην ξέρει τι να τον κάνει και πού να τον πάει, το παιχνίδι να διακόπτεται, και καμιά δεκαριά παίκτες να φιλονικούν έντονα, με τους ψυχραιμότερους να σπεύδουν να ηρεμήσουν τα πνεύματα.

7) Κάπου στην Αργολίδα, μέσα σε ένα κατάφυτο από πουρνάρια πεδίο, μετά από αρκετή ώρα συρσίματος σε ένα ρέμα να προσπαθώ να ανέβω μια πλαγιά για να αιφνιδιάσω τους αντιπάλους. Τα γυαλιά μου να έχουν θολώσει (Άι Βασίλη, πότε θα μου φέρεις τα anti-fog είπαμε;) και να πατάω μια πέτρα που ενώ έδειχνε σταθερή ήταν έτοιμη να φύγει από τη θέση της, όπως και τελικά έγινε… Ακολούθησε μια μικρή “κατολίσθηση” που πρέπει να ακούστηκε μέχρι τη Βόρεια Κορέα και που φυσικά κατέστρεψε το “stealth” σκηνικό που ετοίμαζα με τόση επιμέλεια.

8) Σε παιχνίδι που είχε “κολλήσει” επί ώρα, να ξεκινώ μαζί με έναν συμπαίκτη φοβερή έφοδο τύπου “απόβαση στη Νορμανδία” για να καταλάβω τον τελικό αντικειμενικό σκοπό, και τελικά να το πετυχαίνουμε! Ποιο “Μετάλλιο της Τιμής”, ποιο “Κάλεσμα του Καθήκοντος”, και ποια “Μπάντα των Αδερφών”! Εδώ μιλάμε για “κουρδία” που μόνο ο Ε.Σ. μπορεί να σου διδάξει. Ε, μετά έμαθα -με στοιχεία- ότι ο συμπολεμιστής με τον οποίο πέτυχα αυτόν τον άθλο ήταν συγγενής του Conor …McGregor, και ξενέρωσα τη ζωή μου…

9) Μια ηλιόλουστη φθινοπωρινή μέρα, να έχω ανέβει μόνος σε ένα ύψωμα (όσοι με γνωρίζουν ξέρουν πόσο μου αρέσει να εξερευνώ και την τελευταία γωνία κάθε πεδίου) και για 2-3 λεπτά να “αποσυνδέομαι” πλήρως από το παιχνίδι και τον χαμό που γινόταν από κάτω μου, θαυμάζοντας την απίστευτη θέα. Ταΰγετος…

10) Τη στιγμή που ένας “ντυμένος” στην τρίχα Sniper πάει να κάνει ένα θεαματικό άλμα από ένα πρανές, προσγειώνεται στο ένα πόδι, και τρώει μια “σαβούρα” που θα κέρδιζε το πρώτο βραβείο στο “America’s Funniest Home Videos” το οποίο παρακολουθούσα ανελλιπώς ως παχύσαρκο geek στα 90s. Ευτυχώς ο τύπος δεν έπαθε τίποτα, το ίδιο όμως δεν πρέπει να ίσχυσε και για το σκοπευτικό του.

ΕΣΕΙΣ, έχετε να θυμάστε τίποτα αεροσφαιριστικά αξιόλογο από αυτήν τη χρονιά ή όλα ήταν “Νταξ μωρέ ναούμ, μια από τα ίδια”;…

6 σκέψεις σχετικά με το “Top10 αεροσφαιριστικών στιγμών του 2017!

  • 19 Δεκεμβρίου, 2017, 17:26
    Permalink

    Χουνη capture the rockets σκηνικό lone survivor από ράχη σε βουνό και σε ρέμα και δεύτερο στο χοτελ με τον Τάσο……. Ο καβατζομενος στην σκάλα “” ΗΔΟΝΗΗΗΗΗΗΗ””””……ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΑ unboxing σε όλα τα δέματα που έφθαναν στα χέρια μου δεν αναφέρω…..άντε και του χρόνου

    Σχολιάστε
  • 19 Δεκεμβρίου, 2017, 17:54
    Permalink

    Μια απο τις όμορφες στιγμές του 2017 ήταν η συνάντηση μου με τους ΠΕΙΡΑΤΕΣ και τον pain, στο χοτελ, όπου μετά απο ενα πολύ ωραίο παιχνίδι, μιλήσαμε, γελάσαμε και δέσαμε σαν να γνωριζομασταν χρόνια.
    Δεν εχω γνωρισει ακόμη αυτον τον τρελό εν ονόματι ΤΑΣΟΣ…..

    Άλλη μια γαματη εμπειρία ηταν το διήμερο στην ΛΑΠ όπου, ο ΣΑΛ ανέλαβε να ειναι ο μπράβος του IRON BEAST, και μαζι με τον ROOKIE γαζωναμε κοσμοοοοο και μπυρεςςςςςςς

    Warzone…. Τι να πρωτοθυμηθω
    Ενα πρωινό που ανατρίχιασα ακούγοντας τους οχτρους να μπαίνουν στην βάση και να μας κατεβάζουν τα βρακια…

    Σαβούρα του Παππού STAVROSMAST σε μια τρύπα μπιμπα με νερό, ο γκαβουλιακας, και το m4 να βγαζει μπουρμπουληθρες μπλου μπλου μλπου και μετά απο στέγνωμα να παιζειιιιιι χοχοχοχο

    Απίστευτες στιγμές μα πάνω απο όλα νέους φίλους, νέες γνωριμίες, ταξιδάκια με φίλους και ΜΕΡΟΝΥΧΤΑ να στήνω τα σενάρια του Συλλόγου, που ούτε καν φανταζόμουν……

    Καλές γιορτές σε όλους με υγεία

    Σχολιάστε
  • 19 Δεκεμβρίου, 2017, 18:31
    Permalink

    Και ξέχασα το κορυφαίο κατω στην ΛΑΠ, που ο αλλος ετερος ΤΕΝΕΚΕΣ έχασα τα κλειδιά του αυτοκινητου,(θεε μου φυλαξε με), στο πεδίο, οπου τα ψαχναμε…. Τον κακο μας τον καιρό, και φυσικά δεν τα βρήκαμε…

    Ήρθαν τα 2 με κτελ….

    Σχολιάστε
  • 19 Δεκεμβρίου, 2017, 19:25
    Permalink

    Στην Πάρνηθα έκανες τον νεκρό σε κάτι κάδους…Αλλά αυτά δεν τα θυμάσαι..

    Σχολιάστε
  • 19 Δεκεμβρίου, 2017, 19:44
    Permalink

    Μαζί με τους δύο συμπαικτες μου και αδελφούς Fragi και Stam(Punisher) σαν ρόλους sniper που εχουμε,φλανκαραμε την αντίπαλη ομάδα,μέχρι που βγήκαμε από πίσω τους.Ξαφνικά μπροστά μας ένα σκουαντ 6 ατόμων,τραβαμε τα πιστολια μας,κοιταζόμαστε και λέμε 3,2,1 και ο απόλυτος συγχρονισμός,έφερε 6 κιλλ σε λιγότερο από 2 δεύτερα. Αξέχαστη στιγμή

    Σχολιάστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *